Australische rechtbanken verkennen het concept van cryptogeld als bezit

De New South Wales District Court staat het gebruik van cryptogeld toe als betaalmiddel bij commerciële geschillen.

Zou cryptogeld in de toekomst als bezit kunnen worden beschouwd? Een Australische rechtbank leidde het onderzoek naar deze realiteit door de eiser toe te staan om het onderpand voor de kosten met cryptogeld te betalen.

Commerciële geschillen bepalen dat de in het ongelijk gestelde partij in het geding gewoonlijk de juridische kosten van de succesvolle partij betaalt. Als er bezorgdheid bestaat over de capaciteit van de eiser om te betalen, dan kan de verweerder een aanvraag doen waarin wordt gezocht om een bepaald bedrag op een trustrekening te storten, waar het tot het einde van de rechtszaak in blijft. Naast een directe betaling kan dit ook een bankgarantie zijn.

In Hague v Cordiner (No. 2) [2020] NSWDC 23, stond de rechter van de New South Wales District Court de eiser toe zijn cryptogeld reserves als onderpand te gebruiken.

De rechter eiste tevens dat de eiser regelmatig bankafschriften aan de advocaten van de gedaagde partij overhandigt en deze binnen vierentwintig uur op de hoogte brengt indien deze digitale reserves onder het bedrag van de borg daalt.

Ondanks deze beslissing, die afkomstig van een lagere rechtbank, is het een belangrijke stap in de richting van wat cryptovaluta’s wel en niet kunnen, en dan met name of het als bezit kan worden gezien.

Op 8 april 2020 oordeelde het Hooggerechtshof van Nieuw-Zeeland dat cryptovaluta’s “een vorm van immaterieel bezit” zijn vanwege drie kenmerken:

1. De openbare sleutel die de munteenheid registreert
2. De privésleutel die aan de bijbehorende openbare sleutel is gekoppeld
3. De nieuwe privésleutel welke gegenereerd wordt na de overdracht van een relevante munt

Deze kenmerken geven aan dat cryptogeld een definitie kent, zoals aangegeven wordt door de openbare sleutel. Bovendien is het stabiel en gecontroleerd genoeg om als een bezit gezien te worden, plus voor het creëren van een markt.

De cryptogeld industrie lijdt onder een gebrek aan regelgeving. Hoewel ze met traditioneel geld gekocht en verkocht kunnen worden, zijn deze uitwisselingsplatforms niet gereguleerd en bestaan er geen waarborgen bij ongeautoriseerde of onjuiste afschrijvingen vanuit de digitale wallet. Bovendien blijven gebruikers relatief anoniem in het cryptogeld systeem en is er geen centrale databank die verhaal kan halen als de digitale valuta of ICO tokens gestolen worden.

Regelgevers blijven hard werken aan de integratie van cryptovaluta’s, iets wat voor ons allemaal heel bemoedigend is.